برنامه ریزی

همیشه تو برنامه ریزی ناقصم

یه برنامه قشنگ و کامل برای هفته یا روزم مینویسم و با خودم میگم از شنبه! ولی آخرش شاید کلا ۳۰ یا ۴۰ درصدش رو انجام بدم. چیزایی که خیلی من رو دارن از برنامه هام دور میکنن:‌ هنذفری، اینستاگرام، کلا گوشی، برادرزادم(فعلا نه زیاد)، خواب زیاد و اون زمانی که بعضی وقتا میذارم تا برای خودم غذا درست کنم. ناراحت کننده ست که یکی از دوستام رمان نوشته و دقیقا سه هفته ست که برام فرستادتش و من هنوز نتونستم کامل بخونم و نظرم رو بهش بگم و از این قبیل کارهای عقب افتاده. نقاشی هایی که نصفه موندن و دارن خاک می خوردن و لباسی که در آخرین مرحله دوختنش داره می پوسه. میشنوم که همشون دارن التماس میکنن بیام تمومشون کنم. قراربود فردا روز تعطیلم باشه ولی انگار سه تا کلاسم برای فردا چیندن. اشکال نداره باز جمعه هست... اینبار اینجا ثبت میکنم و جدی تصمیم دارم این آخر هفته تمام کارهای نصفه نیمم رو تموم کنم و بیام دوباره اینجا ثبت کنم که تموم شد. خیلی اذیت میشم اگه نتونم برای خودم و کارهایی که بهم آرامش میده وقت بذارم.

دیگه از فردا آدم میشم. 

.

.

بی ربط: فقط به داداشم میتونم بگم ببخشید که بجز دعا کردن کاری از دستم برنمیاد!