گوشی رو بردار

هیچوقت علاقه شدیدی که از بچگی به فیلم علی سنتوری و شخصیتش داشتم رو درک نکردم. امروز یاد بچگیام افتادم. داشتم اون روزای قشنگ رو مرور میکردم که یک دفعه یاد این فیلم افتادم. دانلودش کردم تا برای هزارمین بار نگاهش کنم. صدایی که توی گوشم می پیچید: گوشی رو بردار تا صدات، یه ذره آرومم کنه... یا اون یکی که: پیر شدم، پیر تو ای جوونی... یا اون قسمتی که علی با نداریش، غذاش رو بین معتادها تقسیم میکرد. یهو یادم افتاد بابام چقدر آهنگای محسن چاووشی رو دوست داشت. 

همین