عددای معنی دار

موفق شدم. دو روزه که تونستم خوابم رو تنظیم کنم، اول اینکه زودتر بخوابم و دوم اینکه زودترم بیدارشم. دیدن صبح خیلی قشنگه، مثل سکوت شبه شایدم دلنشین تر! داشتم به این فکر میکردم چی میشه که تاریخ ها و عددها برای آدما معنی پیدا میکنن. یه تاریخایی مثل تاریخ تولد، تاریخ آشنایی، اون روزی که توی مسافرت بیشتر از روزای دیگه خوش گذشت، اون روزی که معلم ازت تعریف کرد، روزی که خوشحال تر از همیشه بودی... دیروز یازدهم اسفند بود. دوتا عدد متوالی پشت هم که هیچوقت تاریخش یادم نمیره. تاریخ قشنگیه هم عددش هم اینکه نزدیک عیده هم اینکه دوسال پیش توی این روز من خوشحال ترین دختر دنیا بودم. یادمه انقدر خوشحال بودم و از خودم بیخود شده بودم که وقتی مامان غر میزد برو ظرفا رو بشور بی چون و چرا قبول کردم و خنده رفتم سراغ ظرفا. شاید روزای دیگه ای هم توی این شونزده سال داشتم که خوشحال ترین بوده باشم ولی من فقط این تاریخ رو یادمه و یادم میمونه. شاید از اون موقع به بعد همه یازده اسفندا معمولی بوده باشن اما هنوزم وقتی یازده اسفند میشه به احترام اون روز یکی دو دقیقه لبخند میزنم :) 

بی ربط به متن بالا: امیدوارم امتحان پنجشنبه زودتر بگذره. زودتر این تکلیفا تموم بشن. اصلا مشتاق دومین عید کرونایی نیستم اما نیازمند تعطیلی ام :)