حس سبکی بعد از امتحان

یه احساس خیلی عجیب و خاصی هست که نمیدونم اسمش رو چی بذارم. وقتی کلی برای یه امتحان خوندی و کاملا اماده ای، میری سر جلسه امتحان و برگه رو پر میکنی، اون وسط یکی دو تا سوال کوچیک رو هم نصفه جواب میدی یا بلد نیستی و خالی میذاری. 

وقتی از سر میز بلند میشی و برگه رو تحویل میدی انگار یه بار خیلی سنگین رو از رو دوشت برداشتن. خوشحالی از اینکه اون همه تلاشت نتیجه داده. دیگه مضطرب نیستی و حتی به نمره ای که قراره بگیری فکرم نمیکنی چون مهم نیست و از اون مرحله گذشتی. 

پنجشنبه امتحان دارم. خیلی وقته امتحان حضوری ندادم و الان که این رو تایپ میکنم بگم که اصلا اماده نیستم. ولی خب برنامه ریزی کردم امروز و فردا بخونم. من خیلی شب امتحانی ام. دلم اون حسه رو میخواد. فقط دلم میخواد تموم شه و برگه رو تحویل بدم. بعد یه نفس عمیق (از پشت ماسک) بکشم و پله ها رو بدو بدو برم پایین و برم خونه. 

من از درس خوندن بدم نمیاد اما از اینکه گوشی و چیزای دیگه وقتم رو تلف میکنن و باعث میشه درس نخونم و شب امتحان استرس بگیرم بدم میاد. شنیدم نمازم رو که اول وقت بخونم خدا به وقت برکت میده. واقعا نیاز دارم به زمان. بریم ببینیم چی میشه..